Raversijde : 22 juni 2012

Vrijdag 22 juni maken we eindelijk de fietsuitstap , die tijdens onze Westhoek vijf-daagse verleden jaar in het water viel, naar het  

Provinciedomein Raversijde.

Het weer is zoals meestal deze zomer afwisselend regen en zon, helemaal niet warm en er is heel veel wind.
We fietsen eerst naar Oostende stad (onderweg krijgen we enkele hevige stortbuien)  maar de "ploate" die we, naar goede gewoonte, gaan eten in "Stad Kortrijk" bij René Coolsaet maakt alles goed.

Langs de Albert I promenade, aan het Zeeheldenplein, dat volledig heraangelegd wordt, zien we de "Rock Strangers"  van 
Arne Quinze, die nog in opbouw zijn, want ze zullen er blijven er staan.

Het zijn  vreemde objecten die opduiken op locaties waar je ze het minste zou verwachten.

Ze hebben een opvallend effect op de urbane en architecturale context van de omgeving. 

Quinze bekritiseert met zijn sculpturen de steeds sterkere veralgemening in de stedenbouw. 

Zijn Rock Strangers voegen echter een assertieve, kleurige noot toe 

aan de grijze, neutrale omgeving.

Verder op de dijk, bij het Casino zien we de "Dansende Golven" van Patrick Steen.  

Dit beeld maakt geen deel uit van Beaufort, het werd aan de stad geschonken door  de Service Club Fifty One.

Aan de Venetiaanse galerijnen houden we eventjes halt bij het standbeeld van Koning Boudewijn.

Aan de "Drie Gapers" met het ruiterstandbeeld  van Leopold II  moet men eventjes zoeken om het  kunstwerk van Jannis Kounellis  "Untitled" te ontdekken  in een nis.

Grieks van geboorte, maar gedurende het grootste deel van zijn leven inwoner van Italië: Kounellis is te beschouwen als de verpersoonlijking van de Europese Unie, waarbij mobiliteit haar stempel drukt op cultuur en identiteit. De herinneringen die Kounellis overhield aan zijn jeugd in een Grieks vissersdorpje laten nog duidelijke sporen na in zijn werk, en die wilde hij ook integreren in het werk dat hij in Oostende plaatste.

Als Arte Povera kunstenaar maakt Kounellis gebruik van onconventionele materialen, technieken en thematieken om een nieuwe wind in de kunst te laten waaien. Dit vertalen naar een duurzame externe buitenlocatie is een uitdaging. Toch schrikt Kounellis hier niet voor terug en plaatst hij een typisch kunstwerk aan het standbeeld van Leopold II in Oostende. De nis naast de drie gapers werd volledig gevuld met een stapeling van groene Bordeaux-flessen. Voor de flessen hangt een juten zak gevuld met steenkool, wiegend in de zeewind. 

We rijden naar Raversijde via de pitoreske Duinenweg, waar het heerlijk fietsen is in de beschutting van de bomen.

Het Provinciedomein Raversijde werd opengesteld in 1988 en wordt nog verder uitgebouwd.


Het domein is gelegen rond het voormalig Koninklijk Domein van Leopold II die de gronden verwierf vanaf 1902 en er een "Noors" chalet liet bouwen, dat tijdens de 1e WO verdween.
 Tijdens de 2e WO  werd het domein gebruikt als deel van de Atlantikwall. Na zijn regentschap kwam Prins Karel zich in Raversijde vestigen. Hij verkocht het domein in 1981 aan de Belgische Staat, daarna werd het uiteindelijk in zijn oorspronkelijke staat hersteld, uitgebreid en voor het publiek opengesteld.
Het domein omvat het IOpenluchtmuseum Atlantikwall , het Memoriaal Prins Karel en de archeologische site Walraversijde, die in juli 2000 werd geopend.  Er is eveneens een Opvangcentrum Voor Vogels.


Op de volgende link vinden jullie de volledige geschiedenis en informatie over dit vissersdorp waar men vier vissershuizen heeft heropgebouwd. 

Geschiedenis van Walraversijde

Deze "Ponte di Targone" is een ingenieuze aanvalsbrug, vervaardigd door de leerlingen van het vijfde jaar houtbewerking van het Vrij Technisch Instituut Oostende, naar een ontwerp van de befaamde Italiaanse ingenieur Targone.

Aan de hand van oude tekeningen en berekeningen reconstrueerden de leerlingen zo natuurgetrouw mogelijk deze aanvalsbrug die tijdens de veldslagen in de zeventiende eeuw werd gebruikt.

Het Memoriaal Prins Karel

 is een eerbetoon aan Prins Karel (1903-1983), die na de Tweede Wereldoorlog gedurende zes jaar regent van België was en vanaf 1950 op dit domein woonde.

Het Memoriaal werd dan ook ingericht in een aantal gebouwen die door de prins werden gebruikt. 

In de Vlaamse Zaal is een biografische tentoonstelling ondergebracht met bijzondere aandacht voor de jeugd van de prins, zijn diensttijd bij de Britse marine en zijn Regentschap.

Er hangen een aantal van zijn schilderijen, gesigneerd ‘Karel van Vlaanderen’, en er bevinden zich talloze herinneringen aan het koningshuis.

Het Paviljoen van de Prins, een eenvoudige 19de-eeuwse visserswoning waar de prins woonde, werd heringericht met het originele meubilair, kunstvoorwerpen en snuisterijen waaronder gebruiksvoorwerpen van de prins en ook beeldhouwwerken van Koningin Elisabeth.

Bij de objecten horen ook de stoel van Napoleon waar de prins een voorliefde voor had,

Ook de keuken werd heringericht met het oorspronkelijke vaatwerk. 

Wie de biografie van Prins Karel wenst te lezen, ga dan naar volgende link : 

Biografie van Prins Karel

Via de dijk fietsen we terug naar Oostende, de windstoten tussen de gebouwen waren verschrikkelijk, we worden bijna van onze fiets geworpen.

Nadat we op een terrasje aan de nieuwe zeedijk een heerlijke Brugse Zot gedronken hebben bewonderen we nog het beeldhouwwerk van Herlinde Seynaeve.