Zondag 15 juli nemen we afscheid van Josje, laden de fietsen op de auto (dit gaat inmiddels heel vlot) en vertrekken we rond 9u30 richting Antwerpen, waar we de vernieuwde Middelheim Beeldentuin, en ook de "Piëta's" van Jan Fabre willen bezoeken.
De reis verloopt probleemloos.
Het eerste kunstwerk bij de ingang aan het kasteel is
"Misconceivable"
van Erwin Wurm
Na een lichte lunch in het kasteel verkennen we dit noordelijke deel van de tuin te voet.
 |
| Arvo Siikamaki "Roodhuid" 1976 |
 |
| Ossip Zadkine "Orpheus" 1965 |
 |
| Camiel van Breedam "Zonnewagen" |
 |
Het Braem paviljoen,
een tentoonstellingsruimte voor fragiel werk |
 |
| De inrichting is een ontwerp van Stephan Beel |
 |
| "Beam Drop" van Chris Burden |
Op 30 mei 2009 ontstond 'Beam Drop Antwerp', een kunstwerk dat een deel werd van de vaste collectie van het Middelheimmuseum. 's Morgens werd er beton gestort in een vierkante put van 12 x12m, 2,5m diep. Hierna begeleidde Chris Burden het proces waarmee meer dan honderd stalen balken met behulp van de zwaartekracht in de grond werden geheid. Elke balk werd tot een hoogte van 40 tot 45m opgetild door een grote kraan. Met behulp van een speciaal ontworpen trekkermechanisme werden de balken zorgvuldig losgelaten waardoor deze verticaal naar beneden vielen (de 'Drop') in de put die gevuld was met vloeibaar beton.
Dit jaar werden, in overleg met gastcurator Paul Robbrecht, maar liefst drie gerenommeerde kunstenaars uitgenodigd.
De Chinese kunstenaar Ai Weiwei (1957), de Zwitsers Roman Signer (1938) en de Belg Philippe Van Snick (1946) maken werk op maak van het museum.
Met deze aankopen – en hun integratie in het museumpark – werkt Middelheim gestaag verder aan de duurzame uitbouw van een bijzondere collectie, nu al meer dan vierhonderd stuks sterk.
 |
| De "Bridge without a name" van Al Weiwei |
Omdat de kunstenaar spaarzaam met materialen omspringt, recycleerde hij voor zijn project een bestaand bruggetje in het beeldenpark. Maar dan wel op de wijze van Ai Weiwei.
Voor ‘The Bridge Without a Name’ werd het originele dek van de brug vervangen door planken die samen de contouren van China vormen, zijn thuisland waarmee Ai Weiwei zowel een problematische als passionele relatie heeft (Ai Weiwei heeft de topografische vorm van zijn land al vaker in- gezet in zijn werk). Het bruggetje herinnert aan traditionele bruggetjes op Oosterse tekeningen, maar doet ons ook reflecteren over de implicaties van het (symbolisch) oversteken van een brug. ‘Welke impact heeft China op zijn omgeving?’. ‘En onder welke voorwaarden is een verbinding nog mogelijk?’.
De "Archaeopterix Lithografica"
van
Panamarenko (1993)
 |
| "Het Huis" (ontwerp van Robbrecht en Daem) |
Thomas Schütte (1954), één van de belangrijkste Duitse levende kunstenaars, exposeert in Het Huis fragiele werken in terracotta en glas.
Nadat we ongeveer alles hebben gezien, fietsen we door Antwerpen (voor mij de eerste keer)
Leuk, goede
fietspaden.
 |
| Het Steen |
 |
| Het park Spoor Noord is nieuw aangelegd, met veel aandacht voor zowel voetgangers als fietsers, skaters, rolstoelgebruikers, ... Er zijn aparte paden voor fietsers en wandelaars. |
De indrukwekkende witmarmeren sculpturen van Jan Fabre die vorige zomer op de Biënnale van Venetië voor bescheiden ophef zorgden zijn nu voor het eerst in Belgie te bezichtigen in het Antwerpse Park Spoor Noord.
 |
| Op vilten pantoffels mag men tussen de sculpturen lopen. |
De blikvanger is Fabres interpretatie van de klassieke piëta:
het gelaat van de Mariafiguur is vervangen door een doodshoofd en
Christus door Fabre zelf.
 |
| Langs het Sterckshof Zilvermuseum (op de terugweg) |
 |
| en, natuurlijk weer regen, om te eindigen |
De reis verloopt probleemloos.
Na een lichte lunch in het kasteel verkennen we dit noordelijke deel van de tuin te voet.
Thomas Schütte (1954), één van de belangrijkste Duitse levende kunstenaars, exposeert in Het Huis fragiele werken in terracotta en glas.
Nadat we ongeveer alles hebben gezien, fietsen we door Antwerpen (voor mij de eerste keer) 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten