Lente & Zomer 2012: De Veluwe, Het Loo & Arnhem : 12

Ter vervanging van onze geplande fietstocht naar de Zuidelijke Westhoek met Miet, die, jammer genoeg, haar pols gebroken heeft, beslissen Diane en ikzelf een paar dagen naar De Veluwe, in Gelderland, te gaan fietsen en het Kröller-Müller te bezoeken.

Ik was daar nog nooit en van Diane was het zo'n 20 jaar geleden.
Nu ik lid ben geworden van "Vrienden op de Fiets" vinden we op deze manier een adresje in Ede waar we besluiten 3 nachten te blijven.

Donderdagmorgen 12 juli om 8u worden de fietsen op de auto geladen en vertrekken we richting Antwerpen via de N49/E34. Onderweg richting Sijsele bemerken we gelukkig dat de fietsendrager achteraan de auto niet goed aangehaakt is en wordt alles in orde gemaakt. Ondergetekende is co-piloot maar mist de afrit naar Breda, dus rijden we toch via de Kennedy-tunnel en de Ring naar de A1/E19 richting Breda, nemen daarna de A27/E311 richting Utrecht en dan de A28/E30 richting Amersfoort en tenslotte de (Nederlandse) A1/E30 richting Apeldoorn. We verlaten de E30 en rijden via de N302 & N344 naar Het Loo, waar we tegen 12u30 aankomen.

We gaan eerst een stukje eten in het "Grand Café Prins Hendrik Garage" voor we het Paleis en de tuinen bezoeken.

Stadhouder Willem III, achterkleinzoon van Willem van Oranje, koopt in 1684 het middeleeuwse kasteel Het Oude Loo aan, om ernaast een nieuw jachtverblijf op te trekken. Het terrein leent zich bijzonder goed voor een tuinaanleg met waterwerken vanwege de natuurlijke wateraanvoer vanuit de heuvels.

Het paleis was de zomerresidentie van de Nederlandse koningen tot 1975. Het werd voor het laatst bewoond door Prinses Margriet, zus van Koningin Beatrix.

Wie wat meer over het Paleis wil weten, kan kijken op volgende link :

Paleis Het Loo

Tegenover de bescheiden omvang van de tuinen van Het Loo in vergelijking met die van Versailles, stond de reputatie van de waterwerken, die hier permanent vers water spoten door toevoer van hooggelegen grondwater uit de naburige heuvels. Bovendien was de Koningssprong achterin de Boventuin met zijn 13 meter de hoogst spuitende fontein van Europa. De fonteinen zijn in bedrijf van april tot en met oktober.

Kenmerkend voor de zogenaamde formele tuin in de 17de eeuw is de strakke symmetrische aanleg. Rond de middenas is een aantal bloemperken (broderieparterres) gegroepeerd, ingevuld met geschoren buxushaagjes in decoratieve patronen. De randen (rabatten) zijn opgevuld met een keur aan vaste en éénjarige bloemen en planten, afgewisseld door in model geknipte jeneverbesstruiken, zo kenmerkend voor de Veluwe.

De stallen huisvesten een groot deel van de rijtuigen, sledes en automobielen in koninklijk bezit. Wanneer de koningin op Het Oude Loo verblijft wordt een aantal nog regelmatig gebruikt. De paarden zijn dan ondergebracht in de linkerstal, die plaats biedt aan 40 paarden. In het stallencomplex kunnen in totaal 88 paarden staan.

In de koetshuizen staan naast een gala-berline en een gala-coupé, sport-, jacht- en dienstrijtuigen, die dateren uit de eerste helft van de 19de tot het begin van de 20ste eeuw.

Een bijzonder rijtuig is de witte lijkwagen, die dienst heeft gedaan bij de begrafenis van prins Hendrik (1934) en koningin Wilhelmina (1962).

Na ons bezoek stippelen we een fietsroute uit in de omgeving. het is er bijzonder leuk fietsen, en het blijft droog !!!!

Eventjes verpozen in het Wildpark Het Aardhuis

Terug naar de parking van Het Loo die om 18u sluit, worden de fietsen terug opgeladen en rijden we naar het heerlijke stadje
Apeldoorn,

waar we aan het Roodhuis in de volle zon nog kunnen gen ieten van een lekker glaasje wijn (of twee).

We krijgen er van twee lieve meisjes enkele tips voor restaurantjes.

We besluiten Röntgen's eetcafé te proberen, gevestigd in het huis waar Wilhelm Röntgen, de natuurkundige die de straling ontdekte die naar hem genoemd werd, gewoond heeft.
Het menu is er verrassend, alle voor-, hoofd- en nagerechten hebben eenzelfde vaste prijs. Ik heb er een heerlijke Rib Eye gegeten maar Diane's keuze was iets minder geslaagd.

Voor een biografie van Röntgen klik op volgende link : Biografie van Wilhelm Röntgen

Langs de N304 rijden we daarna rechtstreeks naar Ede, waar we toch nog hebben moeten zoeken om ons logiesadres te vinden. Gelukkig staan er langs de weg ingenieuze infostands waar men het gezochte adres kan opzoeken en de weg uitprinten.
Rond 22u vinden we het dan en worden hartelijk onthaald door onze gastvrouw, Josje, die ons een eigengemaakt bessendrankje aanbiedt. Zij is heel erg into natuurproducten.
Het huis is overladen met allerhande prullaria, zo ook onze kamer, waar we de "echtelijke sponde" moeten delen. De kamer is wel groot en we hebben een afzonderlijke badkamer.

Vrijdag 13 juli zijn we om 8u wakker. Josje kreeg computerles in de woonkamer, dus krijgen we ons "gezond" en sober ontbijt op de kamer, op verschillende dienstbladen, en een klein tafeltje (zelfgebakken natuurbrood, confituur)

Vandaag hebben we een route in de omgeving uitgestippeld, via Renkum en Wolfheze naar Oosterbeek en Arnhem.
Het weer is bijzonder slecht en het zal ook de ganse dag regenen.

Het "Airborne" Museum

Het museum bezit de grootste collectie authentiek materiaal over de slag. Kanonnen, wapens, uitrusting, documenten- zowel brits als Duits. In de kelder is een 900 m2 grote ruimte waar men het verloop van de Slag om Arnhem als het ware kan ervaren, de "Airborne Experience"

Wie zijn kennis over de Verloren Slag om Arnhem wil opfrissen, kan op volgende link klikken.
De Slag om Arnhem

We bezoeken ook het Militaire Kerkhof

Op de terugweg lezen we een aanduiding "Bob's boulevard" en ontdekken de resten van een Belgisch Vluchtelingenkamp uit de 1ste Wereldoorlog. Een stukje vergeten geschiedenis

Ongeveer in het midden van de tachtiger jaren werd een klein, eenvoudig herinneringsmonument op de hei opgericht.

Veel Belgen ontvluchtten in 1914 het oorlogsgeweld in eigen land en wisten vooral via Zeeuws-Vlaanderen naar het neutrale Nederland te ontkomen. Het waren er duizenden en ze werden in vluchtelingenkampen opgevangen.

In Ede werd het Vluchtoord Ede ingericht, een kamp waar circa 4000 Belgen tussen 1915 en 1918 gehuisvest waren. Ze woonden in houten huizen op de Ginkelse heide met onder ander een kerk, een postkantoor, scholen en een ziekenhuisje.

Volgens de verhalen werd deze enorme groep 'asielzoekers' met open armen ontvangen. Het kamp was eigenlijk bedoeld voor zo'n 10.000 vluchtelingen, maar er hebben er op een gegeven moment maar maximaal 5400 gewoond.

In het kamp waren twee brede wegen: de koningin Wilhelminalaan en de Cort van der Lindenlaan (genomed naar de toenmalige minister van Binnelandse Zaken). Het dorp was verdeeld in een Scheldedorp (zie foto), een Maasdorp en een Leyedorp terwijl één wijk geen naam droeg.